مجمع جهانی قرآن و عترت World Assembly of Qur'an and Eitrat
Related Articles
الامـر بالمعـروف والنهـی عـن المنکـر فی الاحاديث المشترکة بين السنة و الشيعة
نویسنده در باب اول، فضیلت و جایگاه امر به معروف و نهی از منکر را از جنبه های مختلف در دین اسلام در احادیث شیعه و سنی بر شمرده و در باب دوم احادیثی که نسبت به ترک این دو فریضه هشدار داده و آثار و پیامدهای آن را بیان کرده، آورده است. باب سوم به ذم کسانی می‌پردازد که نسبت به این دو فریضه بی توجه اند و بزرگی معصیت آنان را بیان می كند. باب های چهارم و پنجم به احادیثی اختصاص دارد که شرایط و مراتب امر به معروف و نهی از منکر را بیان کرده اند و در باب ششم، موضع گیری صحیح در برابر گناهکار در شش فصل تشریح شده است. در باب هفتم، بر اساس احادیث، ویژگی ها و صفات امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر بیان شده و در باب هشتم، روایت های مربوط به صفات نکوهیده‌ای که مسلمان باید از آن دوری کند همانند تجسس، اشاعه فحشاء، جدل های بیهوده و نظایر آن آمده است. در باب نهم، کسانی که نسبت به امر به معروف و نهی از منکر مسئولیت دارند، معرفی شده اند: انبیاء(ص)، اهل بیت(ع)، مهدی(عج) و اصحابش، بزرگان صحابه، علما و فقها، والیان و حاکمان، نمازگزاران و قاریان قرآن. باب دهم به مصادیق این دو فریضه همانند پند و اندرز، راهنمایی و ارشاد، دعوت به اسلام اختصاص دارد. نویسنده در باب یازدهم، به مدلول های امر به معروف و نهی از منکر پرداخته و در باب دوازدهم، وضع و شرایط این دو فریضه اجتماعی، طبق احادیث بیان شده است. آثار سوء افراط در امر به معروف و نهی از منکر در باب سیزدهم و علل ترک این دو فریضه در باب چهاردهم بیان شده است. نویسنده در باب پانزدهم، عواملی چون کبر، جهل و پیروی از هوی و هوس و حرام خواری را که موجب امتناع از پذیرش امر به معروف و نهی از منکر شده، بیان کرده است. در باب شانزدهم، برخی روایت‌های کلی مربوط به این دو فریضه بیان شده است. نویسنده در باب های هفدهم و هجدهم، آنچه را درباره امر به معروف و نهی از منکر در ادعیه و تفاسیر آمده، بر شمرده شده است.
